Ένα περιστατικό που αγγίζει τα όρια του κοινωνικού αδιανόητου σημειώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 28 Ιουλίου στα Άνω Λιόσια, όταν αστυνομικοί εντόπισαν ΙΧ αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες να κινείται ύποπτα στην περιοχή.
Στο τιμόνι βρισκόταν ένα παιδί μόλις 8 ετών, το οποίο όχι μόνο οδηγούσε σε κατοικημένη περιοχή, αλλά επιχείρησε να διαφύγει με ταχύτητα όταν του έγινε σήμα για έλεγχο.
Η καταδίωξη που ακολούθησε οδήγησε το όχημα στη συμβολή των οδών Γεμιστού και Σχολαρίου, όπου ο ανήλικος οδηγός προσέκρουσε με σφοδρότητα σε γκαραζόπορτα κατοικίας.
Ευτυχώς, δεν υπήρξαν τραυματισμοί – ούτε του ίδιου, ούτε διερχομένων πολιτών.
Ωστόσο, το σοκ για τους αστυνομικούς και την τοπική κοινωνία ήταν μεγάλο: κανείς δεν περίμενε ότι πίσω από το τιμόνι θα βρισκόταν ένα παιδί που δεν έχει καν ηλικία δημοτικού.
Η μητέρα του ανηλίκου, ηλικίας 25 ή 27 ετών σύμφωνα με διαφορετικές πηγές, συνελήφθη για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, αλλά αφέθηκε ελεύθερη με εισαγγελική εντολή.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό και συνταρακτικό: πού ακριβώς ήταν η επίβλεψη; Ποιος θεώρησε φυσιολογικό ένα παιδί να έχει στα χέρια του τα κλειδιά ενός αυτοκινήτου;
Το περιστατικό αποκαλύπτει ένα βαθύτερο πρόβλημα: την ανυπαρξία ουσιαστικής εποπτείας και κοινωνικού ελέγχου σε ομάδες που διαχρονικά βρίσκονται στο περιθώριο του κράτους δικαίου, με τις ευθύνες να διαχέονται ανάμεσα στην οικογένεια, τις κοινωνικές υπηρεσίες και την πολιτεία.
Δεν πρόκειται για «ατυχές συμβάν».
Είναι ένα καμπανάκι κινδύνου. Ένα 8χρονο παιδί δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει πρόσβαση σε όχημα.
Κι όμως είχε.
Ούτε θα έπρεπε να γνωρίζει πώς να αποφεύγει αστυνομικό έλεγχο. Κι όμως το έκανε.
Κι αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο.
Το κράτος οφείλει να δράσει.
Όχι μόνο με συλλήψεις-βιτρίνα, αλλά με ουσιαστικές παρεμβάσεις κοινωνικής φροντίδας, επανένταξης, και λογοδοσίας.
Η παραμέληση ανηλίκου δεν είναι διοικητικό παράπτωμα· είναι εν δυνάμει εγκληματική πράξη, όταν απειλεί ανθρώπινες ζωές — ακόμη κι αν προς το παρόν δεν υπήρξαν θύματα.