Έντονη ανησυχία προκαλούν σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες οι επιλογές του Ντόναλντ Τραμπ για τη στελέχωση διπλωματικών αποστολών στην Ευρώπη, σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ του The Guardian. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι περιγράφουν τους διορισμούς ως «σαν μαθητές του MAGA», επισημαίνοντας ότι πρόκειται κυρίως για πολιτικά πιστά πρόσωπα και όχι για επαγγελματίες διπλωμάτες.
Διορισμοί με πολιτική και προσωπική σφραγίδα
Όπως αναφέρει ο Guardian, οι νέοι απεσταλμένοι περιλαμβάνουν στενούς συνεργάτες, μεγάλους δωρητές των Ρεπουμπλικανών και πρόσωπα με άμεσους προσωπικούς ή οικογενειακούς δεσμούς με τον Τραμπ. Κοινός παρονομαστής είναι η απουσία βαθιάς εμπειρίας σε ευρωπαϊκές υποθέσεις, στο ΝΑΤΟ ή στη θεσμική διπλωματία.
Ευρωπαϊκή αμηχανία και θεσμικός προβληματισμός
Σε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι εκφράζεται ανησυχία ότι οι διορισμοί αυτοί υπονομεύουν τη θεσμική συνέχεια των διατλαντικών σχέσεων και δυσχεραίνουν τη συνεργασία σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η Ουκρανία, η συνοχή του ΝΑΤΟ και οι εμπορικές σχέσεις ΗΠΑ–ΕΕ.
Τον ευρύτερο αυτό προβληματισμό αποτυπώνει και ανάλυση των Financial Times, η οποία επισημαίνει ότι η προσέγγιση Τραμπ απέναντι στην Ευρώπη προκαλεί ρήγματα εντός της ΕΕ, με τις κυβερνήσεις να διχάζονται για το πώς πρέπει να διαχειριστούν μια Ουάσιγκτον που λειτουργεί περισσότερο ιδεολογικά παρά θεσμικά.
Επαφές με την ευρωπαϊκή ακροδεξιά
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι πρόσωπα του κύκλου Τραμπ εμφανίζονται να καλλιεργούν σχέσεις με εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη. Ενδεικτικό είναι ρεπορτάζ του Reuters, το οποίο καταγράφει δημόσιες εκκλήσεις για «εθνικιστική συμμαχία» ΗΠΑ–Γερμανίας σε εκδήλωση με έντονο MAGA χαρακτήρα.
Σύμφωνα με το Reuters, τέτοιες κινήσεις προκαλούν έντονο προβληματισμό στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς εκλαμβάνονται ως απόπειρα ιδεολογικής παρέμβασης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μήνυμα πολιτικής πίστης, όχι θεσμικής εμπειρίας
Αναλυτές συνοψίζουν το μήνυμα των επιλογών Τραμπ ως εξής: Η πολιτική αφοσίωση και η ιδεολογική ταύτιση υπερισχύουν της διπλωματικής εμπειρίας. Για την Ευρώπη, αυτό μεταφράζεται σε αυξημένη αβεβαιότητα ως προς τη σταθερότητα και την αξιοπιστία των διατλαντικών σχέσεων.