Υπάρχουν ημέρες που δεν καταγράφονται απλώς στο ημερολόγιο της επικαιρότητας, αλλά εγγράφονται στη στρατηγική μνήμη ενός κράτους.
Η ημέρα κατά την οποία η ελληνική σημαία υψώθηκε στη φρεγάτα «Κίμων», την πρώτη Belharra του Πολεμικού Ναυτικού, είναι μια τέτοια ημέρα.
Όχι επειδή παραλήφθηκε ακόμη ένα πολεμικό πλοίο, αλλά επειδή αποτυπώθηκε έμπρακτα η μετάβαση της Ελλάδας σε μια νέα εποχή αποτροπής, τεχνολογίας και γεωπολιτικής αυτοπεποίθησης.
Στα ναυπηγεία της Λοριάν στη Γαλλία, μακριά από τυμπανοκρουσίες αλλά με έντονο συμβολισμό, η «Κίμων» πέρασε επίσημα στην ελληνική κυριαρχία.
Η στιγμή της έπαρσης της σημαίας δεν ήταν τυπική. Ήταν μια δήλωση συνέχειας και επιλογής: η Ελλάδα δεν παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις στο θαλάσσιο περιβάλλον της· επενδύει, σχεδιάζει και θωρακίζεται.
Από την αντοχή στην υπεροχή
Για δεκαετίες, το Πολεμικό Ναυτικό στήριξε την αποστολή του κυρίως στο ανθρώπινο δυναμικό, στην εμπειρία και στην επιχειρησιακή ευφυΐα.
Φρεγάτες και πλοία που ξεπερνούσαν συχνά το προσδόκιμο ζωής τους διατηρήθηκαν αξιόμαχα χάρη στην αυταπάρνηση των πληρωμάτων και στη διαρκή προσαρμογή.
Η παραλαβή της «Κίμων» σηματοδοτεί το τέλος αυτής της μεταβατικής φάσης.
Οι φρεγάτες τύπου Belharra (FDI HN) δεν έρχονται να καλύψουν απλώς κενά έρχονται να αλλάξουν τη φιλοσοφία του ναυτικού πολέμου για την Ελλάδα.
Πρόκειται για πλοία σχεδιασμένα για ένα περιβάλλον υψηλής έντασης, με δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, προηγμένες ανθυποβρυχιακές ικανότητες και πλήρη ένταξη σε δικτυοκεντρικά συστήματα μάχης.
Με απλά λόγια, είναι πλοία που βλέπουν πρώτα, αξιολογούν γρηγορότερα και δρουν συλλογικά.
Το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος ως στρατηγικό θέατρο
Η γεωγραφία δεν αλλάζει και για την Ελλάδα, η θάλασσα δεν είναι απλώς σύνορο, είναι χώρος ζωής, εμπορίου, κυριαρχίας και ευθύνης.
Το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος συγκεντρώνουν σήμερα περισσότερους παράγοντες αστάθειας από ποτέ: ενεργειακά κοιτάσματα, θαλάσσιες ζώνες, μεταναστευτικές ροές, ανταγωνισμούς ισχύος.
Σε αυτό το περιβάλλον, η παρουσία ενός σύγχρονου στόλου δεν είναι επιλογή πολυτέλειας.
Είναι προϋπόθεση εθνικής ασφάλειας.
Η «Κίμων» και οι φρεγάτες που θα ακολουθήσουν λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές ισχύος: δεν αντικαθιστούν απλώς παλαιότερα πλοία, αλλά αναβαθμίζουν συνολικά την ικανότητα της χώρας να ελέγχει, να αποτρέπει και αν χρειαστεί να επιβάλει.
Το όνομα ως ιστορικό βάρος
Η επιλογή του ονόματος «Κίμων» δεν είναι τυχαία ούτε διακοσμητική.
Ο Αθηναίος στρατηγός και ναύαρχος υπήρξε κεντρική μορφή της ναυτικής ισχύος της κλασικής Αθήνας, εκφραστής μιας πολιτικής που κατανοούσε ότι η θαλάσσια κυριαρχία είναι θεμέλιο ελευθερίας και επιρροής.
Η σύγχρονη «Κίμων» δεν φέρει απλώς ένα ιστορικό όνομα φέρει μια υπενθύμιση ευθύνης. Ότι η ναυτική ισχύς δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο σταθερότητας, προστασίας και ειρήνης.
Η παραλαβή της «Κίμων» εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο Ελληνογαλλικής στρατηγικής συνεργασίας.
Δεν πρόκειται απλώς για μια εμπορική συμφωνία προμήθειας οπλικών συστημάτων, αλλά για μια πολιτική και αμυντική σύμπλευση σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη αναζητά μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία.
Η συνεργασία αυτή αποτυπώνει μια αμοιβαία κατανόηση: ότι η ασφάλεια στη Μεσόγειο είναι συλλογική υπόθεση και ότι χώρες με ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτικό βάρος οφείλουν να επενδύουν στη σταθερότητα, όχι στη ρητορική.
Αποτροπή χωρίς επιδείξεις
Η Ελλάδα δεν εξοπλίζεται για να προκαλέσει. Ούτε για να επιδείξει ισχύ.
Εξοπλίζεται για να μην αμφισβητείται.
Σε έναν κόσμο όπου το διεθνές δίκαιο συχνά δοκιμάζεται στην πράξη, η αποτροπή παραμένει η πιο ρεαλιστική εγγύηση ειρήνης.
Η «Κίμων» δεν είναι μήνυμα έντασης. Είναι μήνυμα σαφήνειας: η χώρα γνωρίζει τα δικαιώματά της, τα υπερασπίζεται και διαθέτει τα μέσα να το πράξει.
Ένα πλοίο, μια αρχή
Η «Κίμων» είναι η πρώτη από μια νέα γενιά πλοίων. Θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Όμως η πρώτη έχει πάντα ιδιαίτερο βάρος. Γιατί είναι εκείνη που σπάει τη γραμμή του χρόνου και δείχνει προς τα εμπρός.
Όταν η ελληνική σημαία υψώθηκε στον ιστό της φρεγάτας, δεν υψώθηκε μόνο ένα εθνικό σύμβολο.
Υψώθηκε η απόφαση μιας χώρας να μην αφεθεί στην τύχη των εξελίξεων, αλλά να τις διαμορφώσει.
Η σημερινή ημέρα δεν είναι απλώς σημαντική.