Ένα μοναδικό κόσμημα-έργο τέχνης του Σαλβαδόρ Νταλί, το περίφημο «Swirling Sea Necklace» (1963), πωλήθηκε σε δημοπρασία της Sotheby’s στο Παρίσι έναντι 858.500 δολαρίων (736.600 ευρώ), υπερβαίνοντας κατά πολύ τις αρχικές εκτιμήσεις των ειδικών, σύμφωνα με το ArtNews.
Η δημοπρασία πραγματοποιήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2025, συγκεντρώνοντας διεθνές ενδιαφέρον από συλλέκτες και μουσεία.

Η ιστορία πίσω από το κόσμημα
Το «Swirling Sea Necklace» σχεδιάστηκε από τον Νταλί το 1954 και ολοκληρώθηκε το 1963 σε συνεργασία με τον ισπανό-αμερικανό κοσμηματοποιό Carlos Alemany, όπως αναφέρει το IDEX Online.
Η σύνθεση είναι ένα σουρεαλιστικό σύμπλεγμα 18 καρατίων χρυσού, 61 σάπφιρων (48,27 ct), 61 σμαραγδιών (89,97 ct), 67 διαμαντιών (4,74 ct), 125 μαργαριταριών και ενός μεγάλου South Sea μαργαριταριού στο κέντρο.
Το κόσμημα δημιουργήθηκε ως δώρο προς τη São Schlumberger, σύζυγο του συλλέκτη Pierre Schlumberger, φίλου και υποστηρικτή των σουρεαλιστών καλλιτεχνών.
Σύμφωνα με το Heni News, το κομμάτι είχε εμφανιστεί για τελευταία φορά σε δημοπρασία το 2014, όταν είχε πουληθεί γύρω στα 665.000 δολάρια.

Η τέχνη που φοριέται
Ο Σαλβαδόρ Νταλί αντιμετώπιζε το κόσμημα όχι ως αξεσουάρ, αλλά ως «φορητό έργο τέχνης», όπως περιγράφεται στο αφιέρωμα της Christie’s.
Για εκείνον, ο χρυσός, τα μαργαριτάρια και οι πολύτιμοι λίθοι δεν είχαν μόνο υλική αξία· λειτουργούσαν ως σύμβολα ενέργειας και μεταμόρφωσης — όπως και στους πίνακές του.
Η «θαλάσσια δίνη» του κολιέ παραπέμπει στα κύματα του ασυνείδητου, στα ζωντανά στοιχεία της φύσης, αλλά και στο γυναικείο σώμα ως φορέα της δημιουργικής δύναμης.
Η κίνηση και η ρευστότητα των γραμμών του αποτελούν χαρακτηριστικά του σουρεαλιστικού ύφους που ο Νταλί μετέφερε σε κάθε μέσο: από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, έως τη μόδα και το κόσμημα.
Η αξία και το μήνυμα
Η εντυπωσιακή τιμή των 858.500 δολαρίων καταδεικνύει τη διαρκή άνοδο της αγοράς για έργα που συνδυάζουν πολυτέλεια, τεχνική αρτιότητα και καλλιτεχνικό όραμα.
Σε μια εποχή που η τέχνη συχνά αποξενώνεται από την καθημερινότητα, το κολιέ του Νταλί επαναφέρει την ιδέα πως η τέχνη μπορεί να αγκαλιάζει το σώμα, να μετακινείται από τον τοίχο στο δέρμα, από τη ζωγραφική στη ζωή.

Υ.Σ:…
Ο Νταλί, με τη χαρακτηριστική του ειρωνεία, είχε πει κάποτε:
«Η διαφορά ανάμεσα σ’ εμένα και έναν τρελό είναι ότι εγώ δεν είμαι τρελός».
Ίσως λοιπόν και η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα απλό κόσμημα και ένα έργο τέχνης να είναι η ίδια:
Η φαντασία που του δίνει ψυχή.


