Στην καρδιά της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, εκεί όπου ο παλμός της πόλης συναντά το βλέμμα της χώρας στο μέλλον, ξεχώρισε μια στιγμή που δεν αφορούσε ούτε την οικονομία ούτε την πολιτική∙ αφορούσε τον άνθρωπο.
Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας τίμησε τον ζωγράφο Τριαντάφυλλο Ηλιάδη, τον καλλιτέχνη που απέδειξε με τη ζωή του ότι το σώμα μπορεί να περιορίζεται, αλλά η ψυχή δεν γνωρίζει όρια.
Ο 75χρονος Ξανθιώτης γεννήθηκε με αναπηρία στα χέρια και στα πόδια.
Κι όμως, από παιδί, κράτησε στα χείλη του το πινέλο και άρχισε να χαράζει στον καμβά τον δικό του δρόμο.
Έναν δρόμο που δεν μιλούσε για αδυναμία, αλλά για υπέρβαση∙ όχι για λύπη, αλλά για ομορφιά. Από τα πρώτα του βήματα ως σήμερα, κάθε έργο του είναι μια κατάθεση ψυχής, μια πράξη αντίστασης απέναντι στη μοίρα.
Μέσα στο περίπτερο της ΚΕΔΕ, μπροστά στα μάτια των επισκεπτών της ΔΕΘ, ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης ζωγράφισε με το στόμα έναν ακόμη πίνακα.
Κι η σιωπή του χώρου έμοιαζε να γεμίζει με κάτι πιο δυνατό από τις φωνές: με το θαύμα της δημιουργίας.
Εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν η τεχνική που μάγεψε, αλλά η αλήθεια που ανέδιδε η μορφή του∙ ότι η τέχνη είναι μια πράξη ελευθερίας, ακόμη κι όταν γεννιέται μέσα σε περιορισμούς.
Η ΚΕΔΕ δεν τίμησε απλώς έναν σπουδαίο καλλιτέχνη. Τίμησε την ίδια την ιδέα ότι η ζωή μπορεί να μεταμορφωθεί σε χρώμα και φως, αρκεί να υπάρχει θέληση. Το περίπτερο 15, στολισμένο με τα έργα του, μοιάζει περισσότερο με μικρό προσκύνημα στη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής παρά με εκθεσιακό χώρο.
Ο ίδιος, με σεμνότητα, απευθύνθηκε στους νέους: «Δεν υπάρχει αδυναμία που να σταματά τη θέληση.
Η ζωή είναι πάντα μπροστά». Λόγια απλά, κι όμως βαρύτερα από κάθε θεωρία, λόγια που αποτυπώνουν μια πορεία ολόκληρη.
Η τιμητική βραδιά της Θεσσαλονίκης δεν ανέδειξε απλώς έναν ζωγράφο παγκοσμίου φήμης.
Ανέδειξε το διαρκές μήνυμα της ύπαρξής του: ότι το πινέλο, ακόμα κι όταν κρατιέται από το στόμα, μπορεί να γίνει εργαλείο ελπίδας∙ και ότι η τέχνη, όταν πηγάζει από την ψυχή, αγγίζει τις καρδιές όλων.
Υ.Σ.:Ένα πινέλο στα χείλη, μια ψυχή στο φως.
Εκεί όπου το σώμα σωπαίνει,η τέχνη μιλάει δυνατά∙ και το όνειρο, γεννημένο από δυσκολία, γίνεται δώρο σε όλον τον κόσμο.