Ο πόλεμος στην Ουκρανία εισέρχεται σε μια νέα, κρίσιμη φάση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να επιβάλουν νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όμως σύμφωνα με το Reuters, η Ουάσινγκτον ζητά πρώτα από την Ευρώπη να αυξήσει τη δική της πίεση. Η αμερικανική κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει κοινό μέτωπο πριν προχωρήσει σε περαιτέρω οικονομικά πλήγματα κατά της Μόσχας.
Η φωνή του Κιέβου και το ενεργειακό όπλο
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι κάλεσε τις ΗΠΑ να επεκτείνουν τις κυρώσεις τους στον ρωσικό πετρελαϊκό τομέα, τονίζοντας ότι η Μόσχα εξακολουθεί να χρηματοδοτεί τον πόλεμο από τα ενεργειακά της έσοδα.
Σύμφωνα με το The Guardian, ο Ζελένσκι ζήτησε επίσης πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και περαιτέρω ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας.
Την ίδια ώρα, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν επιθέσεις με πυραύλους και drones σε ουκρανικές πόλεις.
Το Associated Press αναφέρει ότι τουλάχιστον τέσσερις άμαχοι έχασαν τη ζωή τους στις τελευταίες επιδρομές, ενώ ο Ζελένσκι κάνει λόγο για «πόλεμο τρόμου» που πλήττει την καθημερινότητα των πολιτών.
Μια «διπλωματική χαραμάδα»;
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ρώσος απεσταλμένος Κιρίλ Ντμίτριεφ υποστήριξε ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Ουκρανία βρίσκονται «πιο κοντά σε μια διπλωματική λύση» απ’ όσο στο παρελθόν.
Όπως μετέδωσε το Reuters, οι τρεις πλευρές προετοιμάζουν «τεχνικές συναντήσεις» για πιθανή εκεχειρία, αν και καμία δεν έχει επιβεβαιώσει επισήμως τον τόπο ή το χρονοδιάγραμμα.
Η Δύση αντιμετωπίζει τις δηλώσεις αυτές με επιφυλακτικότητα, φοβούμενη ότι πρόκειται για διπλωματικό ελιγμό της Μόσχας προκειμένου να κερδίσει χρόνο στο μέτωπο.
Η Ευρώπη ανάμεσα στην εξάρτηση και την αυτάρκεια
Η ενεργειακή διάσταση του πολέμου εξακολουθεί να καθορίζει τις ευρωπαϊκές πολιτικές αποφάσεις.
Παρά τις προσπάθειες απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, η Ευρώπη παραμένει ευάλωτη στις διακυμάνσεις της αγοράς και στους χειμερινούς μήνες.
Σύμφωνα με το Reuters, η Ουάσινγκτον θεωρεί ότι χωρίς την πλήρη ευρωπαϊκή δέσμευση σε νέες κυρώσεις, οι οικονομικές πιέσεις κατά της Ρωσίας δεν θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Παράλληλα, η στρατιωτική ανησυχία αυξάνεται.
Η Κροατία ανακοίνωσε την επαναφορά της στρατιωτικής θητείας, ενώ άλλες χώρες εξετάζουν ενίσχυση των αποθεμάτων και των αμυντικών συστημάτων τους.
Η συζήτηση για την «ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία» επιστρέφει με ένταση: μπορεί η Ευρώπη να σταθεί μόνη της χωρίς την ομπρέλα των ΗΠΑ;
Το ΝΑΤΟ και η μεταβαλλόμενη ισορροπία
Το ΝΑΤΟ, αν και ενισχυμένο από νέες προσχωρήσεις, αντιμετωπίζει εσωτερικές πολιτικές προκλήσεις.
Η πιθανότητα επιστροφής του Donald Trum στην προεδρία των ΗΠΑ έχει προκαλέσει ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Όπως σχολιάζει το ABC News, η Ευρώπη φοβάται ότι μπορεί να βρεθεί «στο περιθώριο» των παγκόσμιων σχεδιασμών εάν οι ΗΠΑ στραφούν σε μια περισσότερο απομονωτική πολιτική.
Το διακύβευμα είναι σαφές: εάν οι ΗΠΑ χαλαρώσουν τη στρατιωτική στήριξη προς το ΝΑΤΟ, η Ευρώπη θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσει ριζικά το ρόλο της στο διεθνές σύστημα ασφάλειας.
Η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας-Ευρώπης δεν είναι πια απλώς μια στρατιωτική ή οικονομική σύγκρουση· είναι μια μάχη για το μέλλον της παγκόσμιας τάξης.
Ο ενεργειακός έλεγχος, η πληροφοριακή ισχύς και η πολιτική σταθερότητα αποτελούν νέα όπλα στο πεδίο που δεν περιορίζεται στα χαρακώματα της Ουκρανίας.
Οι επερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ, η πολιτική αστάθεια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και η ρωσική επιμονή στη στρατηγική φθοράς δημιουργούν ένα ρευστό και επικίνδυνο περιβάλλον.
Υ.Σ…Η γεωπολιτική ισορροπία μοιάζει με εκκρεμές:
Όσο πιο πολύ ταλαντεύεται, τόσο περισσότερο δοκιμάζει την αντοχή των λαών.
Και η ιστορία δείχνει πως όποιος πιστεύει ότι ελέγχει την παγκόσμια σκακιέρα, είναι συνήθως εκείνος που δεν βλέπει το χέρι που κινεί τα πιόνια.
Στην πολιτική, δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί μόνο προσωρινά συμφέροντα.
Από το Ρινγκ στη Συμφωνία:
Οι ισχυροί συγκρούονται μπροστά στις κάμερες και γελούν πίσω από τις κουρτίνες.