Ο Όλυμπος ξαναφόρεσε το λευκό του πέπλο, σαν να θέλησε να θυμίσει στους ανθρώπους ότι παραμένει το βουνό των Θεών, αιώνιο και απρόσιτο.
Δεν είναι ένα απλό βουνό· είναι μια πύλη ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, ένας τόπος όπου η σιωπή του χιονιού μετατρέπεται σε ψίθυρο μνήμης και μύθου.
Καθώς η κακοκαιρία σαρώνει τη χώρα με βροχές και ανέμους, στις κορυφές του Ολύμπου δεν ακούγεται τίποτε άλλο παρά ο ήχος της αιωνιότητας.
Το λευκό χιόνι απλώνεται απάνω στις πλαγιές, σκεπάζει χαράδρες και κορυφογραμμές, και μεταμορφώνει το τοπίο σε σκηνικό που μοιάζει να έχει βγει από την Αρχαία Ελλάδα ή τις πρώτες σελίδες του κόσμου.
Σαν να στέκουν ακόμα εκεί οι αθάνατοι του Ολύμπου – ο Δίας με το σκήπτρο του, η Ήρα με το βλέμμα της, η Αθηνά με τη σοφία της – ο Άρης παρατηρώντας τη γη από τα σύννεφα.
Το βλέμμα του ανθρώπου, μπροστά σε αυτή την εικόνα, γαληνεύει.
Για λίγο, ο σύγχρονος νους σταματά τον αδιάκοπο θόρυβο των σκέψεων και παραδίδεται σε κάτι που τον ξεπερνά.
Δεν είναι μόνο το κάλλος του χιονιού, αλλά η υπόμνηση ότι η φύση διαθέτει μια δύναμη ακατάβλητη, ανεξάρτητη από τις μικρές αγωνίες μας.
Το χιόνι γίνεται το πέπλο που σκεπάζει τον κόσμο, για να τον ανανεώσει, να τον εξαγνίσει, να του δώσει πνοή καινούρια.
Ο Όλυμπος, πιστός στη φήμη του, παραμένει πηγή έμπνευσης, δέους και σοφίας!
Ακόμα κι όταν ο χειμώνας έρχεται απρόσμενα νωρίς, εκείνος δεν τρομάζει· απλώς αλλάζει φορεσιά και συνεχίζει να θυμίζει στους ανθρώπους ότι υπάρχουν πράγματα μεγαλύτερα από τον εαυτό τους.
Είναι το άσυλο του μύθου, η κατοικία της αιωνιότητας, το βουνό που μας υπενθυμίζει ότι, όσο κι αν αλλάξει ο κόσμος, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μένει άφθαρτο και αγνό, τυλιγμένο σε χιόνι και σιωπή.
Στα λευκά ❄️ έχει ντυθεί από τα ξημερώματα το βουνό των θεών.
Μια μαγική εικόνα σε συνεργασία με το καταφύγιο @olympus_refuge_2648m
Βίντεο : @themis_pounar #Olympos #mountain #olympousmountain #forecastweather pic.twitter.com/KtgUj4ql6N
— Forecast Weather Greece (@ForecastGreece) October 2, 2025
Υ.Σ.: Ο Όλυμπος δεν είναι απλώς ένα βουνό·
Είναι ο καθρέφτης της αιωνιότητας, εκεί όπου το εφήμερο της ζωής μας συναντά το άχρονο της δημιουργίας.
Το χιόνι που σκεπάζει τις κορυφές του δεν είναι μόνο προάγγελος χειμώνα· είναι υπενθύμιση ότι η φύση ξέρει να ανανεώνεται, να καθαρίζει, να ξαναγεννιέται.
Και ίσως αυτό να είναι το μήνυμά του: ότι και ο άνθρωπος οφείλει να σταθεί με σεβασμό απέναντι στη γη που τον τρέφει και τον φιλοξενεί, βρίσκοντας μέσα στη σιωπή της το μέτρο της ύπαρξής του.