Ένα νέο περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας συγκλονίζει τον Πειραιά.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, στο Νέο Φάληρο, μια γυναίκα — με εμφανή σημάδια κακοποίησης — βγήκε από αυτοκίνητο και φώναξε δυνατά:
«Δεν μπαίνω μέσα, γιατί θα με χτυπήσεις κι άλλο!»
Το βίντεο-ντοκουμέντο που κυκλοφόρησε στα κοινωνικά δίκτυα καταγράφει τη φρίκη:
ο άνδρας παραμένει στο όχημα, την καλεί «να μπει μέσα», ενώ η ίδια — με φόβο και αποφασιστικότητα — αρνείται.
Η εικόνα της γυναίκας με μελανιά στο μάτι δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας.
ΟΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ, ΟΙ ΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι ειδοποίησαν άμεσα την αστυνομία, ωστόσο, όταν οι δυνάμεις έφτασαν στο σημείο, το ζευγάρι είχε απομακρυνθεί.
Η γυναίκα χάθηκε μέσα στο πλήθος, χωρίς να προλάβει να δώσει κατάθεση.
Ένα ακόμα περιστατικό που κινδυνεύει να χαθεί στη λήθη, όπως τόσα άλλα, πριν μετατραπεί — αργά ή γρήγορα — σε νέα γυναικοκτονία.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑ
Η ενδοοικογενειακή βία έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας.
Οι αριθμοί σοκάρουν:
- Πάνω από 8.000 καταγγελίες ετησίως στην Ελλάδα (ΕΛ.ΑΣ.).
- Πάνω από 25 γυναίκες δολοφονημένες τα τελευταία τρία χρόνια από συντρόφους ή πρώην συντρόφους.
Κι όμως, οι κρατικοί μηχανισμοί παραμένουν ανεπαρκείς και καθυστερημένοι.
Τα αστυνομικά τμήματα συχνά υποτιμούν τις καταγγελίες,
οι εισαγγελείς αργούν να εκδώσουν περιοριστικά μέτρα,
οι κοινωνικές δομές υπολειτουργούν.
Όλα αυτά, μέχρι να έρθει το επόμενο τραγικό δελτίο θανάτου.
«ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΙΝΤΕΟ – ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΓΓΝΩΜΕΣ»
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι “οικογενειακό θέμα”.
Είναι ποινικό αδίκημα και κοινωνικό έγκλημα.
Κάθε φορά που μια γυναίκα καταγγέλλει δημόσια, είναι ήδη θύμα και μάρτυρας του εαυτού της.
Κι αν η Πολιτεία δεν δράσει άμεσα, τότε η ευθύνη βαραίνει όλους μας.
Η ανοχή, η αδιαφορία, οι «ήπιες συστάσεις» και τα “μην το τραβήξεις άλλο” είναι το λίπασμα της επόμενης τραγωδίας.
Γιατί πίσω από κάθε βίντεο σαν κι αυτό του Πειραιά, υπάρχει μια ζωή που κινδυνεύει.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ
Δεν αρκεί να “σοκαριζόμαστε”.
Οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια, να καταγγέλλουμε, να υπερασπιζόμαστε.
Να μην αφήνουμε καμία γυναίκα μόνη απέναντι σε αυτό που ονομάζεται “αγάπη με χτύπημα”.
Η σιωπή σκοτώνει — αργά, αλλά σταθερά.
Και ο Πειραιάς έγινε, αυτή τη φορά, ο καθρέφτης ενός ολόκληρου προβλήματος που δεν χωρά πια κάτω από το χαλί.
Υ.Σ:….
Δεν είναι «καυγάς ζευγαριού».
Είναι έγκλημα που γίνεται μπροστά μας.
Αν δεν αντιδράσουμε τώρα,
η επόμενη είδηση δεν θα αφορά μια καταγγελία — αλλά μια κηδεία.