Η 14η Σεπτεμβρίου, Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, δεν είναι μια τυπική επέτειος.
Είναι μια μέρα βαριάς μνήμης, ένα κερί στη μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων αθώων που χάθηκαν μέσα στη φωτιά και το αίμα της Καταστροφής.
Είναι η μέρα που η Ελλάδα θυμάται τη Σμύρνη που κάηκε, τα παράλια που ερήμωσαν, τις χιλιάδες οικογένειες που ξεριζώθηκαν βίαια από τις εστίες τους.
Κι όμως, την ίδια στιγμή, η Τουρκία επιμένει στο ίδιο αφήγημα: ότι όλα αυτά «δεν συνέβησαν».
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έσπευσε να χαρακτηρίσει τις ελληνικές αναφορές στη Γενοκτονία ως «αβάσιμες και εξωφρενικές». Με λίγες λέξεις, επιχειρεί να διαγράψει όχι μόνο τα εγκλήματα του παρελθόντος, αλλά και την ίδια τη μνήμη των θυμάτων.
Η Άρνηση ως Πολιτική
Η Τουρκία δεν αρκείται στην αποσιώπηση∙ υιοθετεί την άρνηση ως πολιτική. Αρνείται τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όπως αρνείται τη Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων. Είναι η ίδια στρατηγική που αποσκοπεί:
- να διατηρήσει εσωτερικά τον εθνικιστικό μύθο που στηρίζει το τουρκικό κράτος,
- να αποφύγει διεθνείς αναγνωρίσεις που θα μπορούσαν να επιφέρουν νομικές και ηθικές συνέπειες,
- να στερήσει από τα θύματα και τους απογόνους τους το δικαίωμα στη δικαίωση.
Η Ιστορία Δεν Σβήνεται
Η ιστορική αλήθεια όμως είναι αδιάψευστη. Οι σφαγές και οι εκτοπισμοί καταγράφηκαν σε διπλωματικά έγγραφα, σε αναφορές ξένων ιεραποστόλων, σε δημοσιεύματα διεθνών εφημερίδων της εποχής. Η ίδια η Κοινωνία των Εθνών έλαβε γνώση της καταστροφής. Πλήθος κρατών και κοινοβουλίων έχουν αναγνωρίσει πλέον τις γενοκτονίες αυτές, παρά τις απειλές και τις πιέσεις της Άγκυρας.
Κι όμως, ακόμη και σήμερα, Τούρκοι αξιωματούχοι και φανατικοί «πανηγυρίζουν» για την τραγωδία. Η φράση «σας πετάξαμε στη θάλασσα», που ακούγεται προκλητικά σε δημόσιες τοποθετήσεις, ακόμη και σε αθλητικές διοργανώσεις, δεν είναι τίποτε άλλο παρά κυνική υπενθύμιση του εγκλήματος. Είναι σαν να γιορτάζει κάποιος τη σφαγή.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της Τουρκίας:
«Απορρίπτουμε τις αβάσιμες και εξωφρενικές δηλώσεις που έκαναν οι ελληνικές αρχές με αφορμή την επέτειο των λεγόμενων -και ανυπόστατων- ισχυρισμών για την περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει και να καταλάβει την Ανατολία.
Τέτοιες αναφορές δεν ανταποκρίνονται στα ιστορικά γεγονότα και έρχονται σε αντίθεση με τις προσπάθειες ενίσχυσης των φιλικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.
Καλούμε τις ελληνικές αρχές να μην ενεργούν με γνώμονα εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες και να απέχουν από ενέργειες που καλλιεργούν εχθρότητα ανάμεσα στους δύο λαούς».
Regarding Certain Events Held and Statements Made on 14 September 2025 in Greece https://t.co/kEooUmrix1 pic.twitter.com/ECaKc7j7ny
— Turkish MFA (@MFATurkiye) September 14, 2025
Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να σιωπήσει.
Η υποχρέωση απέναντι στην Ιστορία και στους προγόνους μας είναι σαφής: να υπενθυμίζουμε την αλήθεια. Να διδάσκουμε τις νεότερες γενιές ότι η γενοκτονία δεν είναι «εξωφρενική δήλωση»∙ είναι ιστορικό γεγονός, καταγεγραμμένο και τεκμηριωμένο.
Κανένα ανακοινωθέν υπουργείου δεν μπορεί να σβήσει την εικόνα της φλεγόμενης Σμύρνης, τις μαρτυρίες των επιζώντων, τον ξεριζωμό που άλλαξε για πάντα την ιστορία του Ελληνισμού.
Η μνήμη είναι το πιο ισχυρό όπλο απέναντι στην παραχάραξη. Κι αν η Τουρκία επιμένει να αρνείται, η διεθνής κοινότητα οφείλει να συνεχίσει να αναγνωρίζει.
Υ.Σ.:Η Ιστορία γράφτηκε με αίμα. Δεν ξεγράφεται με μελάνι.
Η μνήμη των προγόνων μας δεν είναι «αβάσιμη» .Είναι ιερή παρακαταθήκη, και θα μείνει ζωντανή, όσο υπάρχει έστω ένας που θα ανάβει ένα κερί στη μνήμη τους και θα ψιθυρίζει: «Δεν ξεχνώ».