Η διεθνής γεωπολιτική σκηνή βρίσκεται ξανά σε κατάσταση έντονης ρευστότητας, καθώς η Ουάσινγκτον πιέζει την Ουκρανία να αποδεχθεί ένα σχέδιο ειρήνης που θεωρείται, σύμφωνα με το Reuters, «ρεαλιστικό» από στρατηγικής άποψης, αλλά «επικίνδυνο» από ευρωπαϊκής πλευράς.
Η νέα πολιτική των ΗΠΑ δημιουργεί κλυδωνισμούς στις σχέσεις Ουάσινγκτον–Βρυξελλών και αναζωπυρώνει ανησυχίες σχετικά με τη συνοχή της Δύσης.
Οι αμερικανικές πιέσεις περιλαμβάνουν μέχρι και έμμεση απειλή περιορισμού της στρατιωτικής και πληροφοριακής βοήθειας προς το Κίεβο.
Για την ουκρανική ηγεσία, αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένα κρίσιμο δίλημμα: είτε θα δεχτεί μια συμφωνία με παραχωρήσεις, είτε θα ρισκάρει να μείνει χωρίς την υποστήριξη του σημαντικότερου συμμάχου της.
Το Reuters αναφέρει ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε πως η Ουκρανία «είναι ανοικτή σε διάλογο, όχι όμως σε λύσεις που νομιμοποιούν τη βία και την κατοχή εδαφών».
Η δήλωση αυτή δείχνει πως το Κίεβο κατανοεί την ανάγκη για εξεύρεση πολιτικής λύσης, αλλά δεν προτίθεται να υπογράψει μια συμφωνία που θα εκληφθεί ως ήττα.
Η Ευρωπαϊκή ανησυχία
Αρκετά κράτη-μέλη της ΕΕ, κυρίως η Πολωνία, οι χώρες της Βαλτικής και η Φινλανδία, διαφωνούν έντονα με την αμερικανική προσέγγιση. Όπως μεταδίδει το Reuters, Ευρωπαίοι διπλωμάτες μιλούν για κίνδυνο «στρατηγικού λάθους» αν πιεστεί το Κίεβο να υποχωρήσει. Η λογική τους είναι πως μια εσπευσμένη συμφωνία θα άφηνε τη Ρωσία με σημαντικά κέρδη, ανοίγοντας τον δρόμο για μελλοντικές κρίσεις.
Η Γερμανία και η Γαλλία κρατούν μια πιο ισορροπημένη στάση, αλλά βλέπουν με ανησυχία την προοπτική μιας συμφωνίας χωρίς σαφείς εγγυήσεις για την ασφάλεια της Ευρώπης.
Το ρήγμα στη Δύση
Η υπόθεση αυτή αναδεικνύει ένα βαθύτερο ζήτημα: οι γεωπολιτικοί στόχοι ΗΠΑ και Ευρώπης δεν ταυτίζονται πλήρως. Σύμφωνα με το Reuters, η αμερικανική ηγεσία επιθυμεί σταδιακή απεμπλοκή από τον πόλεμο για λόγους οικονομικούς και στρατηγικούς, ενώ η Ευρώπη ανησυχεί ότι μια αδύναμη Ουκρανία θα σημάνει πιο επιθετική Ρωσία.
Υ.Σ:…Η Ουκρανία βρίσκεται στο επίκεντρο μιας νέας διπλωματικής σύγκρουσης που αφορά τις ισορροπίες ισχύος στη Δύση.
Η πολιτική των ΗΠΑ, οι ευρωπαϊκές ενστάσεις και η στάση της Ρωσίας δημιουργούν μια εκρηκτική εξίσωση που θα καθορίσει την επόμενη δεκαετία.