Επιστολή-διάβημα απέστειλε η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, προς την Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, και τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Θεόδωρο Ρουσόπουλο, με αφορμή την παράνομη κράτηση πέντε Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα.
Στην επιστολή της, η κ. Δημητρίου αναφέρει ότι η απαγωγή και κράτηση των πέντε Ελληνοκυπρίων από τις 19 Ιουλίου αποτελεί «προμελετημένη πολιτική πράξη αντιποίνων» για τη δίωξη, από την Κυπριακή Δημοκρατία, ξένων υπηκόων που σφετερίζονται ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα.
Η Πρόεδρος της Βουλής τονίζει ότι η ενέργεια του «υποτελούς στην Τουρκία παράνομου μορφώματος» συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εκτοπισμένων, οι οποίοι θέλησαν να επισκεφθούν τις περιουσίες τους που βρίσκονται υπό τουρκική κατοχή από το 1974. Υπογραμμίζει δε ότι οι πρακτικές αυτές αποσκοπούν στην τρομοκράτηση των Ελληνοκυπρίων και στην αποτροπή τους από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Παράλληλα, επισημαίνει ότι το περιουσιακό ζήτημα αποτελεί βασική συνιστώσα της συνολικής λύσης του Κυπριακού, σύμφωνα με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Όπως αναφέρει, τέτοιες ενέργειες όχι μόνο δεν συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης, αλλά αντίθετα συνάδουν με την αξίωση της Άγκυρας για λύση δύο κρατών και τον στόχο για de jure διχοτόμηση της Κύπρου.
Η κ. Δημητρίου σημειώνει τέλος ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση έχει ήδη προβεί σε διαβήματα προς τον ΟΗΕ και την ΕΕ, καλώντας τους αποδέκτες της επιστολής να ασκήσουν την επιρροή τους για την άμεση απελευθέρωση των πέντε Ελληνοκυπρίων και τη συμμόρφωση της Τουρκίας με τις διεθνείς της υποχρεώσεις.
ΥΓ: Η Τουρκία παρανομεί απροκάλυπτα, απαγάγει πολίτες, καταπατά δικαιώματα και εξευτελίζει το διεθνές δίκαιο.
Όμως το πιο ανησυχητικό δεν είναι μόνο η επιθετικότητα της Άγκυρας· είναι η αφωνία της Ευρώπης και η αδράνεια του ΟΗΕ.
Όσο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί περιορίζονται σε ευχολόγια και οι διεθνείς οργανισμοί σε «εκκλήσεις», η Τουρκία δοκιμάζει τα όρια και καταγράφει νίκες εις βάρος της νομιμότητας.
Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπορούν να υπερασπιστούν πέντε πολίτες που κρατούνται παράνομα, τότε ποια αξία έχουν οι διακηρύξεις τους για ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνή έννομη τάξη;
Η σιωπή τους μετατρέπεται σε συνενοχή και το κύρος τους καταρρέει μαζί με κάθε ελπίδα δικαιοσύνης.