Ανατολική Αττική
ΕΛΛΑΔΑΚΟΣΜΟΣΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΚΑΙΡΟΣΡοή ειδήσεων

ΤΖΑΜΑΪΚΑ — Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΟΚ

Η ισχυρότερη καταιγίδα του αιώνα μετατρέπει το νησί σε πληγή του Ατλαντικού — Ανείπωτες ζημιές, φόβοι για νέα ανθρωπιστική κρίση

Η Τζαμάικα ξημέρωσε στις 29 Οκτωβρίου μέσα στα ερείπια της χειρότερης καταιγίδας στην ιστορία της.

Ο τυφώνας Melissa, κατηγορίας 5, χτύπησε τη χώρα με ανέμους που έφθασαν τα 295 χιλιόμετρα την ώρα, καταστρέφοντας ολόκληρες κοινότητες, διακόπτοντας το ρεύμα σε περισσότερους από 500.000 κατοίκους και αφήνοντας πίσω του τουλάχιστον τρεις νεκρούς και δεκάδες αγνοούμενους.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), πρόκειται για τη «σοβαρότερη μετεωρολογική καταστροφή του αιώνα» για το νησί της Καραϊβικής.

Καταιγίδα χωρίς προηγούμενο

Το National Hurricane Center (NHC) ανέφερε ελάχιστη πίεση 892 mbar — επίπεδα που καταγράφονται μόνο σε «τέλειους κυκλώνες».

Η Melissa εισήλθε από την επαρχία Westmoreland, σάρωσε την St. Elizabeth και άφησε πίσω της πλημμύρες, κατολισθήσεις, και θαλάσσιο κύμα ύψους έως 4 μέτρων.

Στην πόλη Black River, μέρος της οροφής του νοσοκομείου κατέρρευσε ενώ οι ασθενείς μεταφέρθηκαν με βάρκες, σύμφωνα με την Washington Post.

Η εικόνα που μεταδίδει το Reuters είναι εφιαλτική:

αγροί μετατράπηκαν σε θάλασσα, σπίτια σκεπάστηκαν από λάσπη, δέντρα και πυλώνες ηλεκτροδότησης ξηλώθηκαν σαν καλαμάκια.

Ο πρωθυπουργός Andrew Holness δήλωσε ότι «καμία υποδομή στο νησί δεν είναι φτιαγμένη να αντέξει κάτι τέτοιο» και έκανε λόγο για «αληθινό εφιάλτη».

Τα καταφύγια πολιτών, περισσότερα από 800 σε όλη τη χώρα, γέμισαν μέσα σε λίγες ώρες.

Ωστόσο, χιλιάδες κάτοικοι της ενδοχώρας εγκλωβίστηκαν χωρίς τρόφιμα και νερό, καθώς τα οδικά δίκτυα κατέρρευσαν.

Το AP News μεταδίδει πως «η ανθρωπιστική κρίση αρχίζει να ξεδιπλώνεται» και ότι διεθνείς οργανώσεις, όπως ο Ερυθρός Σταυρός και ο ΟΗΕ, ετοιμάζουν αποστολές πρώτης ανάγκης.

Περισσότερες από 60.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς ή μερικώς.

Ο αγροτικός τομέας, που απασχολεί σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού, έχει πληγεί δραματικά: φυτείες μπανάνας, καφέ και ζαχαροκάλαμου ισοπεδώθηκαν.

Η Guardian γράφει πως «οι αγρότες της Τζαμάικας ξαναγίνονται πρόσφυγες στη δική τους γη».

Οικονομικές συνέπειες

Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ζημιές άνω των 3 δισ. δολαρίων, ποσό που αντιστοιχεί στο 10 % του ΑΕΠ της χώρας.

Η τουριστική βιομηχανία — κινητήριος δύναμη της Τζαμάικας — έχει παραλύσει: λιμάνια, ξενοδοχεία και παραθαλάσσιες εγκαταστάσεις υπέστησαν σοβαρές ζημιές.

Η κυβέρνηση έχει ήδη αιτηθεί έκτακτη οικονομική βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα και τον ΟΗΕ, ενώ το ΔΝΤ εξετάζει πρόγραμμα «ανακούφισης χρέους» για τις χώρες που πλήττονται από ακραία φαινόμενα.

Όπως επισημαίνει το Time, «η Melissa μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που η Καραϊβική χρηματοδοτεί την ανοικοδόμηση, καθώς το κόστος των φυσικών καταστροφών ξεπερνά πλέον τις δυνατότητες των εθνικών οικονομιών».

Η κλιματική διάσταση

Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως η υπερθέρμανση των υδάτων του Ατλαντικού αποτέλεσε καταλύτη για την εκρηκτική ενίσχυση του φαινομένου.

Η Melissa πέρασε από κατηγορία 1 σε κατηγορία 5 μέσα σε μόλις 36 ώρες, ένα φαινόμενο που οι ερευνητές συνδέουν ευθέως με την κλιματική κρίση.

Όπως ανέφερε ο μετεωρολόγος του Reuters Climate Desk, «η θάλασσα ήταν κατά δύο βαθμούς θερμότερη απ’ το μέσο όρο. Αυτή η διαφορά είναι που μετέτρεψε μια τυπική τροπική καταιγίδα σε τέρας».

Αντίδραση και ελπίδα

Οι διεθνείς αποστολές διάσωσης έχουν ήδη φθάσει στο Κίνγκστον.

Η Καραϊβική καλεί σε αλληλεγγύη και ζητά αναδιάρθρωση των διεθνών μηχανισμών βοήθειας, ώστε οι νησιωτικές χώρες να μπορούν να ανακάμπτουν χωρίς να βυθίζονται σε νέο χρέος.

Η Guardian συνοψίζει:

«Η Τζαμάικα δεν ζητά ελεημοσύνη.
Ζητά δικαιοσύνη σε έναν κόσμο όπου οι μικρές χώρες πληρώνουν το τίμημα των μεγάλων εκπομπών».

Υ.Σ:…Η Melissa δεν ήταν απλώς ένας τυφώνας· ήταν το βλέμμα της φύσης πάνω στην ανθρώπινη αλαζονεία.

Η Τζαμάικα, μικρό νησί με μεγάλη ψυχή, στάθηκε ανυπεράσπιστη μπροστά στη δύναμη των στοιχείων.

Κι όμως, ανάμεσα στα συντρίμμια, αναδύεται κάτι που δεν μπορεί να σαρωθεί, η αντοχή των ανθρώπων της.

Ίσως, τελικά, κάθε τυφώνας να ’ναι μια υπενθύμιση — ότι η αληθινή ανοικοδόμηση δεν ξεκινά με το τσιμέντο, αλλά με την αλλαγή νοοτροπίας.

Να ξαναχτίσουμε όχι μόνο σπίτια, αλλά τρόπους ζωής που σέβονται τη γη που μας τρέφει.

Γιατί όταν ο άνεμος κοπάζει, ό,τι μένει δεν είναι η καταστροφή, αλλά η ευκαιρία να μάθουμε να ζούμε πιο ταπεινά, πιο συνειδητά, πιο ανθρώπινα

Σχετικές αναρτήσεις

Αποταμίευση: Πόσο βάζουν στην άκρη οι Ευρωπαίοι – Τι κάνουν οι Έλληνες [γράφημα]

lazaros lazaros

Επιτροπή για το Βιώσιμο Περιβάλλον του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου. Δυστυχώς, λόγω των συνθηκών αναβάλλεται ο αυριανός καθαρισμός του ρέματος.

lazaros lazaros

Έκθεση – υπερθέαμα για τον Λεονάρντο ντα Βίντσι

lazaros lazaros