Θεσσαλονίκη: Έκρηξη τρόμου σε πολυκατοικία Για 3 κιλά εκρηκτικής ύλης κάνουν λόγο οι αρχές
Μέσα στη νύχτα και χωρίς καμία προειδοποίηση, η πόλη της Θεσσαλονίκης ξύπνησε από ένα εκκωφαντικό ωστικό κύμα που διέλυσε είσοδο πολυκατοικίας, έσπειρε τον τρόμο και αποκάλυψε μια εξαιρετικά ανησυχητική πραγματικότητα: κάποιος τόλμησε να τοποθετήσει 3 κιλά εκρηκτικής ύλης μέσα στον αστικό ιστό, στο φρεάτιο ασανσέρ μιας κατοικημένης πολυκατοικίας, με τρόπο που θυμίζει επιχειρησιακή ακρίβεια και σκοτεινή πρόθεση.
Η έκρηξη σημειώθηκε στις 02:10 τα ξημερώματα του Σαββάτου 26 Ιουλίου, στην οδό Μακεδονομάχων 19, στην περιοχή των Συκεών.
Το σημείο παραπέμπει σε πολεμική ζώνη: κατεστραμμένη είσοδος, σπασμένα τζάμια, καμένα αυτοκίνητα, θρυμματισμένα διαμερίσματα.
Η καταστροφή δεν είναι απλώς υλική· είναι βαθιά κοινωνική.
Δύο περαστικοί τραυματίστηκαν από θραύσματα. Και θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότεροι, εάν ο χρόνος και η τύχη δεν περιόριζαν τα χειρότερα.
Οι πρώτες αναλύσεις του Τμήματος Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών κάνουν λόγο για απλό αλλά ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό, με βραδύκαυστο φυτίλι και πυροκροτητή, όχι ρολόι.
Αυτό ενισχύει το σενάριο του σκοπού εκφοβισμού ή εκδίκησης – και όχι μαζικού χτυπήματος.
Όμως το ερώτημα είναι πιο βαρύ: ποιος τοποθετεί τέτοιες βόμβες στις πόρτες των πολιτών σε καιρό ειρήνης;
Ο στόχος ήταν γνωστός;
Το γεγονός ότι ο μηχανισμός εντοπίστηκε ακριβώς κάτω από το διαμέρισμα σωφρονιστικού υπαλλήλου που υπηρετεί σε φυλακή της περιοχής δεν αφήνει περιθώρια για συμπτώσεις.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές, ο εν λόγω υπάλληλος είχε παλαιότερη εμπλοκή σε εσωτερικές υποθέσεις των φυλακών, ενδεχομένως και σε πειθαρχικές κυρώσεις κρατουμένων.
Η πιθανότητα να πρόκειται για χτύπημα αντεκδίκησης εκ των έσω παραμένει ανοιχτή όπως και το ενδεχόμενο συνεργασίας εξωτερικών παραγόντων.
Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έχει ενημερωθεί από τις πρώτες ώρες, ενώ η Διεύθυνση Οργανωμένου Εγκλήματος (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) έχει αναλάβει την κύρια έρευνα.
Οι Αρχές έχουν συλλέξει βιντεοληπτικό υλικό, υπολείμματα εκρηκτικών και αναζητούν μοτίβα επανάληψης, είτε σε παλαιότερες επιθέσεις είτε σε υποθέσεις σωφρονιστικής φύσεως.
Το πραγματικό ερώτημα δεν αφορά μόνο τον δράστη, αλλά το πώς φτάσαμε στο σημείο μια πολυκατοικία εργαζομένων και οικογενειών να γίνεται πεδίο βολής.
Πόσο ασφαλείς είναι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ή οποιασδήποτε ελληνικής πόλης;
Αν είναι δυνατόν να τοποθετούνται 3 κιλά εκρηκτικής ύλης σε φρεάτια, δίπλα από παιδικά δωμάτια;
Η έκρηξη αυτή δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά καμπανάκι για την ανασφάλεια που εδραιώνεται υπόγεια μεθοδικά και συστηματικά.
Πρόκειται για ένα πλήγμα που δεν αφορά μόνο τον πιθανό στόχο, αλλά το ίδιο το κοινωνικό συμβόλαιο ασφάλειας ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος. Και κάθε καθυστέρηση στην εξιχνίαση το υπονομεύει ακόμα περισσότερο.