Οι διαβάσεις δεν είναι χρώματα πάνω στην άσφαλτο.
Είναι γραμμές που ορίζουν τον σεβασμό και την ασφάλεια ανάμεσα στον οδηγό και τον πεζό.
Είναι η στιγμή που η κοινωνία αποφασίζει αν προτάσσει τη βιασύνη ή τη ζωή.
Με αφορμή τη συζήτηση στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο για τις διαβάσεις και την οδική ασφάλεια, είναι ανάγκη να ειπωθεί καθαρά:
Η οδική ασφάλεια δεν είναι θέμα εντυπώσεων.
Δεν είναι μια πινελιά για φωτογραφία ή μια πρόχειρη κίνηση καλής θέλησης.
Είναι θέμα ευθύνης, συνέπειας και τεκμηρίωσης.
Η οδική ασφάλεια είναι επιστήμη, όχι αυτοσχεδιασμός
Η δημιουργία ή ανανέωση διαβάσεων πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο, θεσμοθετημένο τρόπο:
•Με μελέτη σήμανσης από αρμόδιο μηχανικό
•Με τεχνική έγκριση
•Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ή της Οικονομικής Επιτροπής
•Και τέλος με έγκριση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση
Μόνο τότε μια διάβαση θεωρείται νόμιμη, ασφαλής και λειτουργική.
Κάθε άλλη ενέργεια, όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι, μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη.
Όπου υπάρχουν παιδιά, οφείλουμε περισσότερα
Υπάρχουν, βέβαια, εξαιρετικές περιπτώσεις που απαιτούν άμεση μέριμνα:
στις σχολικές ζώνες, στα σημεία όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση πεζών, ή όπου έχουν σημειωθεί τροχαία ατυχήματα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η Τροχαία μπορεί να εισηγηθεί προσωρινές ρυθμίσεις ή σήμανση, με τεκμηρίωση και γραπτή γνωμάτευση.
Η πρόχειρη ενέργεια δεν σώζει ζωές — τις εκθέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Η ασφάλεια είναι κοινό καθήκον
Η εμπειρία μου, τόσο υπηρεσιακά όσο και θεσμικά, παραμένει στη διάθεση του Δήμου και των αρμόδιων φορέων, ώστε κάθε βήμα να γίνεται σωστά.
Η πρόληψη, η ορθή σήμανση και ο σεβασμός στους κανόνες είναι η βάση μιας πόλης που προστατεύει τους ανθρώπους της.
Η οδική ασφάλεια δεν είναι «έργο βιτρίνας».
Είναι έργο ευθύνης και ανθρωπιάς.
Ας ενώσουμε τη γνώση με τη βούληση,
την τεχνική επάρκεια με το ανθρώπινο μέτρο.
Γιατί κάθε διάβαση που σχεδιάζεται σωστά,
είναι μια γραμμή ζωής που σώζει — πριν χρειαστεί να θρηνήσουμε.