Στη ραδιοφωνική εκπομπή «Κουβέντες Μακρινές» της «Φωνής της Ελλάδας», του παγκόσμιου ραδιοφώνου της ΕΡΤ, φιλοξενήθηκε ο Σχολάρχης της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής, κ. Δημήτριος Ζώτος.
Σε μια εκ βαθέων συνομιλία με τις δημοσιογράφους Νατάσα Βησσαρίωνος και Ελένη Κωστάκη, ο κ. Ζώτος μίλησε για την ένδοξη διαδρομή και τις σύγχρονες προκλήσεις του αρχαιότερου εν λειτουργία εκπαιδευτικού ιδρύματος του Ελληνισμού.
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή ιδρύθηκε μόλις λίγους μήνες μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1454, και αποτελεί από τότε ζωντανό σύμβολο της επιμονής του Ρωμιοσύνης μέσα σε αιώνες ιστορικών αναταράξεων.
Από το 1882 στεγάζεται στο εμβληματικό της κτίριο στον λόφο του Φαναρίου, ένα πραγματικό μνημείο που δεσπόζει στο τοπίο και προσελκύει επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο.
«Αυτό το σχολείο ανήκει σε κάθε Έλληνα. Είναι ένα από τα σύμβολα της ύπαρξής μας», σημείωσε με έμφαση ο Σχολάρχης, υπογραμμίζοντας πως η Σχολή δεν είναι μόνο εκπαιδευτικός θεσμός, αλλά και φορέας πνευματικής και πολιτισμικής συνέχειας.
Πλούτος γνώσης και πνευματικότητας
Η Σχολή διατηρεί σημαντική βιβλιοθήκη με ιστορικά βιβλία και πολύτιμα τεκμήρια, καθώς και ένα σπάνιο αστεροσκοπείο με επιστημονικά όργανα μεγάλης αξίας. Όμως, παρά την αίγλη και τον πλούτο της, το παρόν δεν είναι χωρίς προβλήματα.
«Τη δεκαετία του ’60 είχαμε 400–500 μαθητές. Σήμερα έχουμε μόλις 33. Το δημογραφικό είναι τεράστιο πρόβλημα», ανέφερε με ειλικρίνεια ο κ. Ζώτος. Παρά τη μικρή μαθητική κοινότητα, η Σχολή προσφέρει υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, με βασική γλώσσα τα ελληνικά και με σύγχρονα μαθήματα όπως ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη. Ωστόσο, πέρα από την ακαδημαϊκή παιδεία, στόχος είναι και η καλλιέργεια της ελληνικής ταυτότητας και του ήθους.
Πρέπει το παιδί να ξέρει ποιος είναι ο Ρωμιός.
Με λόγια γεμάτα νόημα, ο Σχολάρχης επεσήμανε:
«Δεν μπορούμε να κάνουμε απλώς το μάθημά μας και να φύγουμε. Πρέπει το παιδί να ξέρει ποιος είναι ο Ρωμιός. Πρέπει να αγαπά την πόλη που ζει. Λατρεύουμε την Ελλάδα, αλλά πατρίδα μας είναι και εδώ».
Σε μια εποχή όπου οι ελληνικές γειτονιές της Πόλης έχουν πια χαθεί και η τουρκική γλώσσα κυριαρχεί, η διατήρηση της ταυτότητας είναι πράξη αντίστασης και ευθύνης. Η Σχολή αγωνίζεται να εμφυσήσει στους νέους Έλληνες της Πόλης τις αξίες της φιλίας, της αγάπης και της συμβίωσης, οικοδομώντας γέφυρες κατανόησης χωρίς να θυσιάζει τη μνήμη και την πολιτιστική συνέχεια.
Έκκληση για στήριξη
Στο κλείσιμο της συνέντευξης, ο κ. Ζώτος αναφέρθηκε στην ανάγκη για ουσιαστική στήριξη, καθώς το ιστορικό κτήριο της Σχολής απαιτεί άμεσες εργασίες συντήρησης.
«Θα χτυπήσω κάθε πόρτα προκειμένου να βρω βοήθεια», είπε, απευθύνοντας άτυπο κάλεσμα σε κάθε Έλληνα, εντός και εκτός συνόρων.
Η Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή δεν είναι απλώς ένα σχολείο. Είναι κιβωτός μνήμης, σύμβολο ταυτότητας και εστία αντίστασης στη λήθη. Η ύπαρξή της θυμίζει ότι ο Ελληνισμός δεν έσβησε ποτέ από την Πόλη· απλώς σιωπά – περιμένοντας αυτούς που θα του δώσουν ξανά φωνή