Αμηχανία επικρατεί στο επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη μετά την κατάθεση του αιτήματος για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Κώστα Καραμανλή, τον Χρήστο Σπίρτζη και έξι υφυπουργούς.
Αυτό που κυρίως τους προβληματίζει δεν είναι ούτε οι επιθέσεις της κυβέρνησης ούτε οι επιθέσεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης, π.χ. της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Τα «ουρά της Κωνσταντοπούλου» από το Μαξίμου και τα «αθωώνετε τον Μητσοτάκη» από την Κωνσταντοπούλου τα περίμεναν.
Περίμεναν, επίσης, και το χτύπημα από τον Ανδρέα Λοβέρδο, που έσπευσε να αποδομήσει νομικά το αίτημα του ΠΑΣΟΚ, όπως και τη στάση κορυφαίων νομικών της χώρας, όπως του κ. Δημητρακόπουλου.
Αυτό που δεν περίμεναν ήταν η απροθυμία -και για πολλούς άρνηση- των στελεχών και των βουλευτών του κόμματος να «πέσουν» στη μάχη που γνώριζαν ότι θα ακολουθούσε με το αίτημα για Προανακριτική στο επίκεντρο.
Με εξαίρεση βουλευτές και στελέχη που είναι γνωστό ότι ανήκουν στον στενό ή ευρύτερο κύκλο των υποστηρικτών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, οι υπόλοιποι άφησαν μόνο τον Νίκο Ανδρουλάκη να παλεύει να πείσει ότι η πρωτοβουλία του ήταν σωστή και πολιτικά και νομικά.
Και αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την κατάθεση του αιτήματος, βγήκε ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης σε ραδιοφωνική εκπομπή (ΣΚΑΪ 100,3, Παύλος Τσίμας) για να στηρίξει την πρωτοβουλία του και να κάνει ό,τι μπορεί για να μη χαθεί το πολιτικό και επικοινωνιακό παιχνίδι των πρώτων ωρών, που συνήθως καθορίζει και την έκβαση μίας πρωτοβουλίας.
Το αίτημα του ΠΑΣΟΚ έχει και πολιτικά άλματα και νομικά κενά. Αλλά το στοίχημα χάθηκε επειδή δεν βρήκε τη στήριξη από τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Και ας το υπέγραψε σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος.
Βγήκε να στηρίξει ο Παύλος Χρηστίδης. Βγήκε ο Πάρις Κουκουλόπουλος. Ισως να βγήκε και η Μιλένα Αποστολάκη, όπως φυσικά και ο εκπρόσωπος Τύπου, Κώστας Τσουκαλάς. Αλλά τι είπε ο Χάρης Δούκας; Τι είπε η Αννα Διαμαντοπούλου; Ακόμα και ο Παύλος Γερουλάνος αναγκάστηκε να το υπερασπιστεί επειδή ήταν στο βήμα της Βουλής όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης δεχόταν την επίθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Το μεγάλο πρόβλημα, λοιπόν, πολύ μεγαλύτερο από το αν το αίτημα του ΠΑΣΟΚ στέκει νομικά και πολιτικά, είναι η διαπίστωση των στενών συνεργατών του Νίκου Ανδρουλάκη ότι επί της ουσίας από εδώ και πέρα είναι μόνος του.
Η πρόθεση της κυβέρνησης να απαξιώσει το αίτημα του ΠΑΣΟΚ, ως νομικά ανερμάτιστο, και να το ταυτίσει με τις αντισυστημικές πολιτικές δυνάμεις δεν βρίσκει ισχυρές αντιστάσεις.
Η προσπάθεια της Ζωής Κωνσταντοπούλου να εμφανίσει το ΠΑΣΟΚ ως «συμβιβασμένο», επειδή απέρριψε στο αίτημά του, τις θεωρίες για το ξυλόλιο κ.λπ., επίσης δεν βρίσκει ισχυρές απαντήσεις.
Εως αύριο θα έχουμε και νέα μάχη του ΠΑΣΟΚ, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, που θα καταθέσουν τη δική τους πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής.
Η ικανοποίηση που εκπέμπεται από το επιτελείο του Ν. Ανδρουλάκη δεν στηρίζεται στο κλίμα που πραγματικά επικρατεί. Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι με την κατάθεση του αιτήματος ανακτά την πρωτοβουλία των κινήσεων, επιβεβαιώνει την αυτόνομη γραμμή του και γίνεται ο βασικός αντίπαλος της Ν.Δ.
Οσο, όμως, δεν ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κοιτά πίσω του να δει ποιοι είναι μαζί του στον «πόλεμο» και θα βλέπει μόνο τους δικούς του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ