Η θάλασσα του Αιγαίου δεν είναι μόνο γαλάζιο και αλμύρα∙ είναι και πεδίο διαρκών προκλήσεων.
Τα τελευταία περιστατικά με τουρκικά αλιευτικά σκάφη να κινούνται προκλητικά κοντά στις ακτές της Θάσου και της Σαμοθράκης, φέρονται να επιβεβαιώνουν μια πραγματικότητα που οι Έλληνες ψαράδες βιώνουν καθημερινά: οι αλλεπάλληλες παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων δεν αποτελούν μεμονωμένα επεισόδια, αλλά έναν συστηματικό τρόπο δράσης.
Παρά τις επίσημες ανακοινώσεις του Λιμενικού Σώματος ότι τα τουρκικά σκάφη κινούνται σε διεθνή ύδατα, οι ίδιοι οι Έλληνες ψαράδες καταγγέλλουν πως η εικόνα είναι διαφορετική:
«Μπαίνουν μέσα στα 6 μίλια, σβήνουν τα φώτα και τους πομπούς τους, μας απειλούν και μας διώχνουν από τα παραδοσιακά μας πεδία» δηλώνουν με αγανάκτηση.
Η καταγγελία πως σε πρόσφατο περιστατικό ακούστηκαν ακόμα και πυροβολισμοί στον αέρα, καταδεικνύει τον κίνδυνο που εγκυμονεί η συνεχής ανοχή.
Η εικόνα αυτή δεν είναι καινούργια.
Εδώ και χρόνια, η Άγκυρα έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί τα αλιευτικά ως «μακρύ χέρι» της διπλωματικής πίεσης, σε μια πολιτική «γκριζαρίσματος» των θαλάσσιων ζωνών.
Όσο οι ελληνικές αρχές περιορίζονται σε τυπικές ανακοινώσεις και γραφειοκρατικές απαντήσεις, τόσο παγιώνεται μια καθημερινή αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο.
Οι αλιείς μιλούν για «οικονομικό στραγγαλισμό
Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα ασφάλειας, αλλά και για το ψωμί των οικογενειών τους.
Όταν το Αιγαίο μετατρέπεται σε πεδίο ανεξέλεγκτων τουρκικών δικτύων, οι Έλληνες επαγγελματίες αποκλείονται από τη δική τους θάλασσα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι καίριο: πόσες ακόμα «διαψεύσεις» θα ακούσουμε, την ώρα που η πραγματικότητα της θάλασσας καταγράφεται από εκείνους που βρίσκονται μέσα της;
Η πολιτεία δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στις μαρτυρίες των ψαράδων, ούτε να επαναπαύεται στις «βεβαιώσεις» ευρωπαϊκών συστημάτων παρακολούθησης.
Η τουρκική στρατηγική είναι σαφής και μακροχρόνια: συνεχείς εισβολές, συνεχείς προκλήσεις, μέχρι να συνηθίσουμε την παρανομία ως «κανονικότητα».
Η απάντηση, όμως, δεν μπορεί να είναι σιωπή. Γιατί κάθε φορά που το Αιγαίο γίνεται πεδίο αμφισβήτησης, χάνεται ένα κομμάτι από το αυτονόητο δικαίωμα της Ελλάδας να προστατεύει τα σύνορά της